نمونه هایی از اقدامات سیاست خارجی کشورها مبتنی بر نظریات رئالیستی

این نوشته در سال تحصیلی 92-93 ضمن درس اصول روابط بین الملل (ب) تهیه شده و به تأیید استاد گوهری مقدم رسیده است.

«اقدامات سیاست خارجی کشورها مبتنی بر نظریات رئالیستی»

1. برخی مصوبات نشست ضدایرانی «بندر بن سلطان، فرانسوا اولاند، نتانیاهو» در تل‌آویو:

- تلاش برای تقویت راهکارهای نظامی برای حمله به ایران و تأسیسات نظامی این کشور.

← نگاه رئالیست ها به مسائل، یک نگاه امنیتی است و از تقویت مسائل نظامی نمی پرهیزند.

- بندر، اولاند و نتانیاهو در این نشست توافق کردند بعد از شکستی که در سوریه متحمل شدند، نفوذ نظامی خود را در منطقه گسترش دهند تا بتوانند کفه ی موازنه ی منطقه‌ای را به نفع خود باز گردانند.

← تمایل به حداکثرکردن قدرت و کسب بقا برای کشورها، آن ها را به سمت موازنه ی قوا می برد.(موازنه ی برون گرا که با اتحاد و ائتلاف و همکاری صورت می گیرد.)

← اصل بر رقابت و تعارض است و این همکاری و توافق براساس منافع ثانویه می باشد.

← موازنه ی قدرت.

 

2. اولاند در بدو ورود به تل‌آویو: تسلیحات هسته‌ای ایران تهدیدی برای اسرائیل، منطقه و جهان است.

← واقع گرایان به ذات و سرشت آدمی بدبین هستند. مردم و دولت ها غیرقابل اعتمادند؛ بنابراین داشتن سلاح هسته ای در جمهوری اسلامی، تهدیدی است برای منافع آن ها.

اولاند: برای امنیت اسرائیل هر کاری می‌کنیم.

← مبنای تحلیل براساس اصل هزینه-فایده است؛ لذا  چون منافع دولت فرانسه در رابطه با اسرائیل تأمین می شود، به دفاع از اسرائیل و امنیت آن می پردازد.

 

3. نتانیاهو: من فکر می‌کنم نه تنها باید فشار بر ایران را حفظ کنیم، بلکه باید آن را افزایش دهیم. من نخست وزیر اسرائیل هستم و به فکر بقای کشورم هستم و ایران مسلح به سلاح هسته ای مستقیماً آینده ی دولت یهودی را تهدید می‌کند.

← تأمین بقا و افزایش منافع و موازنه ی  تهدید.

 

4.نتانیاهو: این یک توافق فوق‌العاده بد است. توافق بد با ایران به جنگ ختم می‌شود.

← بدبینی؛ تعارض؛ جنگ طلبی.

 

5. فلاحت پیشه در گفت و گو با سایت جمهوریت:

ریشه ی بحث شنودهای تلفنی به فرمان سال 2001 میلادی جورج بوش دوم باز می گردد که وی در آن زمان فرمانی مبنی بر این که در راستای منافع و امنیت ملی آمریکا می توان آن بخش از آزادی های لیبرالیستی که تحت عنوان آزادی و مصونیت روابط فردی و خانوادگی و شخصی است را تحت شنودها و پیگردهای اطلاعاتی و امنیتی قرار داد، صادر کرد.

← منافع ملی براساس قدرت ملی تبیین می شود.

← اخلاق نسبی است؛ هرجا منافع اقتضا کند، از اخلاق بهره می برند.

← رفتار دولت ها براساس منافع ملی آن ها قابل تحلیل و تبیین است.

 

6. موضع گیری بوش در روز 11 سپتامبر 2001 به نقل از واشنگتون پست(27 ژانویه 2002) برگرفته از سایت دیپلماسی ایرانی:

در ساعت 9 جلسه ی شورای امنیت ملی برگزار می شود و در این جلسه بوش اعلام می کند که این یک فرصت بزرگ است، کشورها یا با ما هستند یا علیه ما و کشورها را مجبور به انتخاب می کنیم، هم چنین مشخص می کند که القاعده و بن لادن در پشت حملات هستند و دونالد رامسفلد اعلام می کند القاعده مهم نیست بلکه کشورهایی که حامی تروریسم هستند اهمیت دارند. هم چنین رامسفلد یادآوری می کند که موانعی از نظر حقوق بین الملل در رابطه با حمله ی پیش دستانه وجود دارد که بوش با فریاد جواب می دهد من اهمیتی به حقوق بین الملل نمی دهم؛ ما باید آن عوضی ها را با لگد بیرون بیندازیم. جلسه در ساعت 11 تمام می شود و تصمیم به جنگ افغانستان گرفته می شود. (واشنگتن پست : 27 ژانویه 2002)

← قوانین و اخلاق نقش کمی در روابط بین الملل دارند.

← نگاه رئالیست ها به سازمان های بین المللی این است که این سازمان ها محدودکننده ی حاکمیت دولت ها هستند و تنها زمانی سودمند هستند که منافع دولت ها را تأمین کنند.

← بزرگنمایی خطر تروریسم، و حمله به افغانستان؛ هدف: افزایش محبوبیبت در سطح ملی و تثبیت هژمونی در سطح بین المللی.

 

7. حمله ی آمریکا به ویتنام در دوران جنگ سرد به منظور جلوگیری از تسلط کمونیسم.

← رویکرد بازدارندگی.

 

8. سال 1384 آژانس با آن که کاملاً نسبت به صلح‌آمیز بودن فعالیت‌های اتمی ایران اطمینان داشت، تحت فشار به اصطلاح قدرت‌ها، پرونده ی ایران را علی‌رغم تصریح قوانین، به شورای امنیت فرستاد و شش قطع‌نامه‌ علیه ایران هسته‌ای صادر شد.

← منفعت طلبی؛ بی توجهی به قوانین؛ تأمین منافع با بهره گیری از نهادهای بین المللی.

 

9. بیانات مقام معظم رهبری در دانشگاه افسرى امام على (علیه‌السّلام)؛ 19/8/90 :

« ... ما در مقابل تهدید، تهدید می کنیم.»

← موازنه ی تهدید.

------------------------------

منابع اخبار: خبرگزاری فارس / پایگاه خبری جمهوریت / سایت دیپلماسی ایرانی